Van Ijebu-Ode via Lagos naar Abuja
13 november 2015 - Abuja, Nigeria
Vorige week vrijdag bezocht Ms Aino, de hoofd van de stichting via welke wij adopteren, het Eruobodo House, en wij spraken daar met haar. Zij hintte dat onze procedure (legalisatie van de documenten en aanvraag paspoort van de kinderen) voorspoedig verliep in Abuja, en dat we misschien wel eind deze week of begin volgende week voor de paspoorten van de jongens die kant op zouden kunnen! Dat was goed nieuws!
Dus dachten wij dinsdagochtend, laten we maar eens bellen hoe het ermee staat. Onze contactpersoon dacht toen nog steeds dat het waarschijnlijk eind van de week of begin volgende week zou zijn dat we naar Abuja konden afreizen.
Maar net na 14:00 belde hij terug. We moesten die dag zo snel mogelijk naar Lagos toe, om woensdag ochtend de vroege vlucht naar Abuja te nemen!
Degene die de chauffeur regelde, vroeg of we binnen een half uur klaar konden zijn, want de chauffeur wilde voor het donker weer terug zijn. Oeps, dat is effe in de super actie, alles in koffers en tassen gooien, de kletsnatte was inclusief. Uiteindelijk zat we, samen met het andere Nederlandse stel vijf kwartier later bepakt en bezakt in het busje van het Eruobodo House en reed de chauffeur ons met hoge snelheid naar Lagos, waar we vroeg in de avond aankwamen en in een hotel zijn ingecheckt. Nog effe snel wat nodige boodschappen doen (water en brood) en wat avondeten regelen, wat we op de hotelkamer opaten (KFC: de boys' eerste ervaring met een fastfood keten).
De dag erna op om 4:15, want we vliegen om 7:00 naar Abuja!
De jongens zijn laaiend enthousiast, want we gaan met het "vliejtuij" (vliegtuig). Dat woord horen we die dag zo'n 300x, want ze vinden het gedoe op de luchthaven allemaal heel lang duren - wanneer gaan we nou met het vliegtuig omhoog?
Wij komen rond 5:30 op de luchthaven aan, er wordt nog een poging gedaan om op een oud, niet gebruikt ticket te reizen, en in de navolgende anderhalf uur worden onze tickets omgezet in boarding passes, worden we met prioriteit langs de security check geleid, dan langs een andere rij geloodst, een busje in, een stuk over de luchthaven gereden en ergens anders via een achterdeurtje weer naar binnen, naast een bagageband en ongebruikt security poortje, een roltrap op en dan blijken 2 van onze 4 boarding passes niet goed geprint - dus nieuwe regelen! Dat kan dan weer een verdieping lager, waar vreemd genoeg al geprinte boarding passes op onze naam aan ons worden uitgereikt. Het andere stel is dan al doorgegaan en zit al in het vliegtuig en is ons kwijt. Opnieuw rennen wij met nieuwe boarding passes door een toegang, door een hal, langs de check-in gate, linksaf de gate in en dan het vliegtuig in. Op tijd gehaald (en onderwijl steeds maar "vliejtuij? vliejtuij!" aanhoren) !!!
De vlucht voorloopt verder voorspoedig, de jongens vinden het eerst spannend, maar daarna fantastisch!
Aangekomen in Abuja worden we opgevangen door de contactpersoon aldaar, Mr Elisha. We proppen ons met z'n allen (4 volwassenen en 3 kinderen) op de achterbank van een Toyota Camry (da's dus een gewone personenauto, zij het dat deze ook nog een fikse deuk in het dak had, waardoor we alleen met ons hoofd schuin erin pasten). Dan een korte rit naar Immigration Services, waar we naar een wachtkamer worden geloodst, terwijl Mr Elisha de status van ons dossier gaat nalopen. Daar blijkt het inderdaad voorspoedig mee te staan: alle handtekeningen voor legalisatie zijn gezet (de laatste die ochtend - wij krijgen de relevante originele documenten nu terug), wat rest is het maken van het paspoort. Daarvoor worden we een uurtje later op volgnummer naar een fotoruimte gehaald, om pasfoto's van de jongens te laten maken. Ze zijn die ochtend echter goed onrustig, het kost ons eerst in de wachtkamer en daarna bij het foto maken veel moeite om ze stil (genoeg) te houden. Gelukkig stelen onze tweeling en de baby van het andere stel de harten van het personeel, en helpen ze goed mee om de foto's te laten lukken.
En dan begint het andere, meer ontspannen wachten: zullen de paspoorten vandaag nog klaar zijn? Wij brengen de tijd door bij Mr Biggs, een soort Nigeriaanse McDonalds (ipv hamburgers met friet hebben ze vooral jollof rijst met kip), die zit op het terrein van Immigration Services, en ook daar maken de jongens veel lawaai, wat flink galmt in de ruimte daar.
Even na 15:00 komt Mr Elisha melden dat de paspoorten weliswaar in productie zijn genomen, maar vandaag zeker niet klaar zullen zijn. Hij stelt voor terug maar Lagos te vliegen, en de paspoorten morgen na te sturen. Dat lijkt ons een prima idee.
Snel terug naar de luchthaven om tickets voor de terugvlucht te regelen. We hebben geluk, we kunnen mee met de vlucht van 17:15, voor een schappelijke prijs. Ook zien we nog het arriveren van het Nigeriaanse elftal onder de 17, die wereldkampioen zijn geworden. Met zang en dans worden ze op een versierde vrachtwagen gezet, die een rondrit in Abuja gaat maken, startend vanaf de luchthaven.
De vlucht terug verloopt vergelijkbaar met heen: de jongens vinden dat het veel te lang duurt voordat we met het "vliejtuij" omhoog gaan, Taiwo mag nu aan het raampje en kijkt de hele vlucht naar buiten, en we landen netjes op tijd in Lagos. Door het drukke verkeer duurt de rit terug een stuk langer dan 's ochtends, en moe maar voldaan gaan we snel slapen als we op onze hotelkamer zijn.
De dag erna, donderdag, zijn de paspoorten helaas nog niet geproduceerd, maar vrijdag krijgen we rond 15:00 bericht dat ze klaar zijn. Yes!!!! Volgende week de laatste formele stap, het aanvragen van het visum voor onze jongens om naar Nederland te kunnen vliegen, dat schuift wat extra op, omdat er iemand drie dagen op cursus is. Waarschijnlijk kunnen we eind november, begin december terug naar huis!
We verhuizen naar een luxer hotel (Aries suites) waar meer bewegings- en speel-ruimte is op de kamer, een zwembad, internet, en een goed restaurant. Nu lijkt het wel vakantie, zelfs met een luxe ontbijt!
Schot in de zaak, heerlijk vooruitzicht, hier en daar al een beetje het 'we gaan bijna weer naar huis-gevoel'....
Geniet nog van het land van jullie jongens, voor je het weet ben je 'gewoon' weer thuis
Groetjes van ons viertjes!
Cecile hartelijk gefeliciteerd met je verjaardag!!!
Groetjes Anja
Wat een geluk!! Jullie grootste droom is uitgekomen. De tranen sprongen in mijn ogen bij het lezen van de verhalen en het zien van de foto's van de mannetjes. Wat een knapperds. Abel is nu ook vijf (wordt in januari zes). De jongens zijn dus bijna even oud. Leuk!! Ik wens jullie nog een hele fijne tijd in Nigeria en hoop dat alles snel goedkomt. En voor vandaag: een superfijne verjaardag gewenst!! Wat een feest is het vast met de jongens erbij. Heel veel plezier nog en ik volg jullie op de site. Liefs en dikke knuffels Ingrid en Rob, Bink - Abel - Casper - Oscar - Hugo, XXX
Maar 4 volwassenen en 3 kinderen op de achterbank van een Camry!?!? Waar zijn de foto's!! :-D
Wat fijn dat jullie waarschijnlijk eerder al naar huis kunnen. Des te meer tijd thuis voordat de hektiek weer begint.
Wat een goed nieuws!! Wat zal het fijn zijn om als gezin naar jullie huis te kunnen!!
Cecile, alsnog gefeliciteerd...
De planten leven nog, hopelijk houden ze het ook de laatste weken nog vol.
Wat zijn we blij met de taak om te ruimen.....haha, jeetje wat een boel zeg!
Tot gauw, liefs vanuit de Zandbleek
Wat weer een verhaal en gaat het toch nog in versnelling.
We hadden het er met Mam over aan de telefoon en die dacht dat jullie niet eerder dan januari terug kwamen,en dan is dit super nieuws.
Gr.en liefs van ons.Jos en Hanny.
De feestmutsen van de jongens zagen er prachtig uit. Ben eigenlijk ook wel benieuwd naar een foto van Cecile met feestmuts.
En alweer toe aan het leven naar de volgende spannende stap: vertrek naar Nederland. Geniet er nog van samen daar in Nigeria
Lieve groeten van Kerstin, Sander, Lieselotte en Jon
Robert: proficiat met je 50e verjaardag! Maak er een mooie dag van samen met Cecile en de jongens. Hebben jullie dit jaar al jullie verjaardagen in Nigeria gevierd, ook uniek.
Geniet nog van de laatste weken!
Allereerst Robert van harte gefeliciteerd met je 50ste verjaardag!!!
Super dat jullie binnenkort terug komen ! top! Kunnen jullie heerlijk thuis gaan genieten van jullie kids
Robert van harte gefeliciteerd met je 50e verjaardag. Hebben jullie de verjaardagen ook nog gevierd?
Wat een goed nieuws om te lezen, we zien jullie snel in ös Rooy.
Groetjes en dikke kus voor jullie allemaal en tot snel.
Liefs Serge en Jolanda