Uitstapje naar Abeokuta

Vandaag wederom een uitstapje, dit maal naar Abeokuta (= onder de rots), ontstaan bij  de Olumo rots. Zoals gewoonlijk samen met Bjorn, Suzanne en Ayaji, het andere Nederlandse gezin.

We vertrekken met chauffeur en 2 personen begeleiding rond half elf vanaf het hotel, en hebben een voorspoedige rit; relatief weinig verkeer op de weg. Onderweg vallen alle kids in slaap. Aangekomen in Abeokuta vraagt de begeleiding de weg naar de rots, en we blijken eerst naar een verkoop straatje van adire (soort batik) stoffen te gaan (daar staat Abeokuta ook om bekend). We lopen daar eerst even rond, en aansluitend over een marktje onder het viaduct. Dat is een mooie belevenis: veel stoffen, maar ook groente in grote manden, een kind laat ligt te slapen onder een kraampje. Maar ook vers vlees, en meer dan dat: geitevel, geitepoten met hoef eraan zelfs volledige koeiensnuiten met het gebit er nog in.... De oude verkoopster ziet ons griezelen en toont alles nog eens effe extra duidelijk aan ons oyibo's (blanken), zij heeft veel pret. Op een markt kom je altijd ogen en oren te kort: daar Valt elke keer weer zoveel te zien!!! Dan door naar de Imolu rots.

Daar aangekomen en over de toegangsprijs onderhandeld te hebben gaan we het terrein op. Eerst lunchen we daar op een bankje onder de rots, omringd door geiten (Taiwo is er eerst bang van, later jaagt hij ze enthousiast weg). Aansluitend bezoeken we het cultural heritage en de ernaast gelegen art gallery. Daar kopen we een ajou spel (houten Afrikaans spel met kuiltjes en zaden). Net als we naar boven willen gaan, komt er een schoolklas naar beneden: de leraar komt met de hele club naar ons toe en zegt dat ze met ons op de foto willen: tuurlijk! Dan krijgen we telefoon: een ander, ons bekend, Nederlands gezin dat die dag in Abeokuta is, belt om te vragen of wij nog bij de rots zijn - zij komen er namelijk ook aan, en sluiten zich voor dit uitstapje bij ons aan. Gezellig!!!

Dan beklimmen we de 122 treden naar de eerste stop, waar de gids ons wat vertelt. Bij de tweede stop is een shrine (een zwaar afgesloten deur met kippenveren beplakt), dan klauteren over grote rotsten door naar een graf uit 1956, en een grot, waar de Egba (de stam uit die regio) schuilden tijdens de oorlog in 1821. Van daaruit een stukje terug, en dan met een gewone luxe trap (verrassing ?!) naar de top van de rots waar we een prachtig uitzicht over Abeokuta hebben. We staan op grote ronde rotsen, waar halverwege een lijn getrokken is, waar je niet voorbij mag: niet zo relaxed met kinderen die je hand niet willen vasthouden en zomaar weg kunnen rennen... Tenslotte weer terug naar beneden en nog wat foto's maken bij de fontein.

Dan in het busje en weer terug naar ons hotel, waar we rond half zes aankomen. Opnieuw slapen onderweg alle kinderen!